Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

ετσι απλά σ'αγαπώ

Βραδάκυ αργά και αποφασίσαμε ν'ανέβουμε στο roofgarden  του ξενοδοχειου για ένα ποτό .Που να τρέχεις τώρα να βρεις κουτουκάκια σε μια άγνωστη πόλη . Φθάνοντας επάνω προχώρησα πρωτη μπροστά και .... μου κόπηκε η ανάσα από την υπέροχη θέα που αντίκρυσα !!!! Ξοπίσω μου ηρθε εκείνος αγκαλιάζοντάς με σφιχτά  και μεταξύ πειραγμάτων και φιλιών αισθάνθηκα την απόλυτη ευτυχία .Ηθελα να μεινω εκει μέσα στην αγκαλίτσα του κρυμμένη και να μη βγω ποτέ από εκεί να μη τελειώσει ποτέ αυτή η υπέροχη αίσθηση ασφάλειας που ζούσα μέσα στην λατρεμένη αυτή αγκαλιά .Θα τολμούσα να χρησιμοποιήσω την έκφραση "μέθυσα από ευτυχία " και θα ηταν πέρα για πέρα αληθινή.Καθήσαμε παραγείλαμε ένα ποτό και τον άκουγα να μιλάει για όλα αυτά που χάσαμε αυτά τα 30 χρόνια που ζήσαμε χωριστά και εγώ δεν χόρταινα να τον βλέπω .... τις κινήσεις του ... τα μάτια του την σπιρτάδα του .... Πόσο απλές στιγμές έτσι της καθημερινότητάς μας μπορούν στ'αλήθεια να μας δώσουν τόσο πολύ μεγάλη ικανοποίηση και να σβήσουν ότι πικρό μπορεί να υπάρχει και τελικά να σε γεμίσουν με αγάπη και μόνο αγάπη .........

1 σχόλιο:

  1. Εύχομαι αυτά τα συναισθήματα να σου δοθεί η ευκαιρία να τα νιώσεις ξανά και ξανά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή