Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Σ' αγαπω

Αυλη η υποστασή σου νιωθω στιγμες στιγμες την ανασα σου να μ'αγγιζει, το αρωμα του κορμιου σου να τυλίγει σαν διχτυ τις αισθησεις μου , το χαδι των χεριων σου ν'απλώνεται σε καθε σπιθαμη του κορμιού μου & το φιλι σου να δροσιζει τα χειλη μου ξεδιψωντας με προς στιγμη απο την αλμυρα της αγαπης μου για σενα ....
Πες μου πως ειναι δυνατον να εχεις τοση δυναμη επάνω μου ??? να μου χαριζεις τέτοια εξαψη ??? οση κανεις ολα αυτα τα χρονια μακρια σου δεν μπορεσε να μου δώσει ?
Κ οταν η εξαψη καταλαγιασει μες στο ονειρό μου & το παθος παραχωρήσει στη λογική τα ηνια απλώνω το χερι μου να σε πιασω να δω επιτελους τα ματια σου το προσωπο που μ'εχει σαγηνευσει & συναμα παγιδευσει  στη λαγνεια του ..... ομως εσυ ποτε δεν εισαι εκει .... χανεσαι φευγεις & απομενω μόνη μου με τ'ονειρα & τις σκέψεις μου ..... κλεινω τοτε τα ματια μου δυνατα, για να σε φερω πισω εστω ελαχιστα, εκεινες τις δικες μου στιγμες μαζι σου .... μου λειπεις πολυ & αυτο ποναει 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου